LABOKLIN
Genetyczne badanie grupy krwi u kotów
System AB jest głównym systemem grup krwi u kotów domowych. Powszechnie występują grupy A i B. Koty z grupą B wykazują wysokie miana przeciwciał anty-A, a koty z grupą A – niskie miana przeciwciał anty-B. Koty o rzadkiej grupie AB nie wykazują przeciwciał anty-A, ani anty-B.
Te naturalne przeciwciała mogą prowadzić do
niezgodności grup krwi. Izoerytroliza noworodków pojawia się, gdy kotka z grupą B zostanie pokryta przez samca z grupą A, a kocię typu A wchłania przeciwciała anty-A z mlekiem matki. Pierwszymi objawami są duszność, wymioty i niepokój. Hemoliza, która następuje, może być śmiertelna.
Grupy krwi – mutacje i dziedziczenie
Determinacja genetyczna grup krwi u kotów umożliwia genetyczną determinację serologicznie określonych grup krwi przed kryciem.
Grupa krwi A jest dominująca nad B. Dzięki badaniu genów można identyfikować recesywny allel B, który jest związany z serotypem B. Koty posiadające dwie kopie allelu B wykazują grupę krwi B.
Koty z grupą krwi A mogą być nosicielami informacji genetycznej AA lub AB.
W celu wyjaśnienia podstawy genetycznej kotów z grupą krwi A lub AB, zaleca się przeprowadzanie badania genetycznego.
Wymagania:
Test przeprowadzany jest z pełnej krwi z EDTA (0,5ml) lub ze specjalnych szczotek cytologicznych. Szczotki cytologiczne można zamówić na lab.warszawa@laboklin.pl.
Rdzeniowy zanik mięśni (SMA) u kotów rasy Maine Coon
SMA jest zaburzeniem wywoływanym przez zamieranie neuronów rdzenia kręgowego, które pobudzają mięśnie grzbietu i kończyn. Utrata neuronów w pierwszych kilku miesiącach życia prowadzi do osłabienia mięśni oraz ich atrofii, która staje się widoczna w wieku 3-4 miesięcy. Chore kocięta wykazują dziwny chód, chwianie tylnej części ciała i dotykanie stępem do podłoża. Mogą także stać z wysuniętymi na zewnątrz palcami. W wieku 5-6 miesięcy ich tylne części ciała są zbyt słabe, by umożliwić skakanie na meble i często lądują niezgrabnie skacząc w dół. Długowłose Main Coony mogą ukrywać schorzenie, jednak ostrożne omacywanie kończyn wykazuje zmniejszenie masy mięśniowej.
SMA – mutacja i dziedziczenie
SMA dziedziczy się jako recesywna cecha autosomalna. Dlatego koty mogą wykazywać trzy stany:
- zwierzę może być wolne lub homozygotyczne (genotyp N/N), co oznacza, że nie jest nosicielem mutacji i nie rozwinie się choroba SMA. Ponieważ nie może przenieść mutacji na potomstwo, może być kojarzone ze wszystkimi innymi kotami
- kot, który wykazuje jedną kopię genu z mutacją i jedną kopie bez mutacji nazywany jest nosicielem lub heterozygotą (genotyp N/SMA) – ponieważ nie zachoruje na SMA, może przenosić mutację na swoje potomstwo i dlatego może być kojarzony tylko z kotem wolnym od genu z mutacją
- chore kocięta wykazują dwie kopie genów z mutacją (genotyp SMA/SMA lub homozygota chorego genu) – zawsze przenoszą zmutowany gen na swoje potomstwo.
Badanie DNA w kierunku SMA
Dzięki badaniu DNA mutacja genetyczna może zostać bezpośrednio wykazana. Metoda oferuje test o wysokiej dokładności, który może być wykonany w każdym wieku. Daje możliwość odróżnienia nie tylko chorych od zdrowych zwierząt, ale także identyfikacji klinicznie zdrowych nosicieli. Jest to informacja niezbędna do kontrolowania choroby w obrębie rasy, ponieważ nosiciele mogą roznosić chorobę w populacji kotów, czego nie można wykazać przy użyciu powszechnych badań laboratoryjnych.
W celu zapewnienia maksymalnej wiarygodności badania, test jest wykonywany zawsze w dwóch niezależnych badaniach na próbkę.
Wymagania:
Test wykonuje się z pełnej krwi z EDTA (0,5 ml) lub ze specjalnych szczotek cytologicznych. Szczotki cytologiczne dostępne są na zamówienie bezpłatnie na lab.warszawa@laboklin.pl.
LABOKLIN Polska Sp. z o.o.
Weterynaryjne Laboratorium Diagnostyczne
ul. Powstańców Śląskich 101
01-495 Warszawa
tel. +48 (0)22 691 93 10
fax +48 (0)22 691 92 92